پنج شنبه 93/2/25 — azadnagar -
نظر بدهید
اسلام و اخلاق در کلام استاد مطهری
1. اولین اثر ایمان این است که پشتوانه اخلاق است، یعنی اخلاق – که خود یک سرمایه بزرگ زندگی است – بدون ایمان اساس و پایه درستی ندارد.
منبع : کتاب بیست گفتار ص 157
2. بشر واقعا دو راه بیشتر ندارد : یا باید خودپرست و منفعت پرست باشد و به هیچ محرومیتی تسلیم نشود و یا باید خداپرست باشد و محرومیتهایی را که به عنوان اخلاق متحمل می شود محرومیت نشمارد و لااقل جبران شده بداند.
انسانیت و گذشت و احسان اگر بر پایه تقوای الهی و طلب رضای الهی نباشد، بر پرتگاه خطرناکی است.
منبع : کتاب بیست گفتار ص 159
3. غیر خدا را نمی توان تکیه گاه عمل قرار داد؛ غیر خدا تکیه گاه قرار می گیرد، اما سست و بی پایه است. با تقلید و تلقین و ایجاد عادت قسراً و موقتاً می توان افرادی فداکار و با گذشت تربیت کرد اما این نوعی اغفال و قسر است، همه را برای همیشه از راه نادرست نمی توان برد.
منبع : کتاب بیست گفتار ص 159
4. معنویات منهای خداشناسی مانند اسکناس منتشر بدون پشتوانه است، یعنی اعتبار ندارد، کاغذ بی اعتباری بیش نیست.
منبع : کتاب بیست گفتار ص 159
5. امور معنوی مطلقا مستلزم تحمل یک نوع محرومیت مادی است. تا یک مبنا و اساس درستی در کار نباشد، بشر بی جهت تحمل محرومیت نمی کند. طبیعی ترین محصول افکار مادی ، اخلاق مادی یعنی اخلاق مبتنی بر خودپرستی و منفعت پرستی است.
منبع : کتاب بیست گفتار ص160
6. آنجا که دین و ایمان نیست امنیت نیست. به آدم بی ایمان در هیچ چیز نمی شود اعتماد و اطمینان کرد.
منبع : کتاب بیست گفتار ص 162
7. ایمان، گَرد و قرص و کپسول نیست. اثرش در سلامت جسم و جان وقتی فهمیده می شود که انسان بداند که آدم با ایمان، روحی مطمئن تر و اعصابی آرانتر و قلبی سالمتر دارد؛ دائما در فکر نیست کجا را ببرد و کجا را بخورد، اگر دیگران به نوایی رسیدند از حسادت آتش نمی گیرد و حرص و بخل و طمع آتش به جانش نمی افکند و ...
منبع : کتاب بیست گفتار ص 162
8. تسلط بر نفس مثل مفاهیم اخلاقی از قبیل استقامت و عدالت است که فرضا کسی به مذهب معتقد نباشد نمی تواند منکر آنها بشود. اینها فرع بر دین و مذهب نمی باشند و مذهب اینها را به وجود نیاورده، بلکه مذهب اجرای اینها را بهتر تامین کرده است.
منبع : کتاب بیست گفتار ص 164
9. شاعر می گوید :
دیدنی که از روی رضا و خوشبینی باشد همه عیبها را می پوشاند ، همان طوری که دیدنی که از روی دشمنی و عداوت باشد عیبها را آشکار می نماید.
منبع : کتاب بیست گفتار ص 196
10. انسان غریزه حبّ به ذات دارد، به خودش بیش از هر چیز و هر کسی علاقه مند است، همیشه خودش را و آنچه وابسته به خودش است با عینک خوشبینی می نگرد، یعنی درباره خودش و آنچه مربوط به خودش است طوری قضاوت می کند که دلش راضی شود نه آن طور که حقیقت است. انسان اخلاق بد خود را خوب می پندارد و اعمال ناپسند خود را پسندیده.
منبع : کتاب بیست گفتار ص196
11. وای به حال کسی که صد در صد با عین الرضا و با عینک خوش بینی سراپای وجود خود را مطالعه کند.
منبع : کتاب بیست گفتار ص197
برچسب ها :
استاد مطهری ,
